کبوتران پلازا بولیوار
سیمون بولیوار در کلمبیا، ونزوئلا و دیگر کشورهای آمریکای لاتین نامی بزرگ و شخصیتی ارجمند است. او نماد آزادی خواهی و رهبر استقلال پنج کشور در این سرزمین هاست. در ونزوئلا میدان مرکزی هر شهر کوچک وبزرگی را پلازا بولیوار می نامند و در لیما، پایتخت پرو میدانی بزرگ و تاریخی به نام اوست.
امّا حکایت پلازا بولیوار در بوگوتا دیگر است. پلازار بولیوار نگین بخش تاریخی این شهر است. تندیسی از سیمون بولیوار مربوط به میانۀ قرن نوزده در این میدان می توان دید. در هر سوی میدان عمارتی است؛ عمارت های باشکوه قدیم و جدید. هریک از این ها تاریخی دارد و انبانی از خاطرات در سینه. زیباتر و شکوهمندتر از همه، کلیسای جامع رومی کاتولیک کلمبیاست که در اوایل قرن نوزده بنا شده و نشیمنِ مطرانِ این دیار است. رویاروی این شکوه، عمارتی است به سبک معماری فرانسوی که دفتر شهردار بوگوتاست. در دیگر اطراف، کاخ عدالت و بنای کنگره کلمبیا را می توان دید.
آنچه بدین میدان زندگی و تازگی می بخشد و به امروز پیوند می دهد کبوتران انبوه پلازا بولیوار است. کبوتران چنان به مردمان انس دارند و خو کرده اند که اگر اراده کنی می توانی به سهولت چندین کبوتر به دست آوری.
گاهی به لمحه ای ابری خاکستری از کبوتران از فراز سرت می گذرد و تو می پنداری باز این آسمان هوای باران در سر دارد. راستی که شباهتی غریب است میان ابر خاکستری زودبار و تودۀ خاکستری کبوترانی که به شوخی و شادی پرواز می کنند. اگر قوۀ شاعره ای بود هم سنخِ شاعران خراسان،می شد چکامه ای سرود در این معنی.
No comments:
Post a Comment